ဘဝတစ်ခုမှာ တွေ့ဆုံကြုံကြိုက်ရတဲ့
သားသမီး၊ ဇနီး၊ ခင်ပွန်း ကို လူတွေက ကိုယ့်အပိုင်လို့ ထင်နေကြတယ်။ တကယ်က ဘယ်သူကမှ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပိုင်ပါဘူး။ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်တောင် ကိုယ်မပိုင်ပါဘူးနော်။
အကြောင်းသင့်တုန်းလေးမို့ ပေါင်းဆုံနေကြရတာဖြစ်တယ်။ အကြောင်းမသင့်တဲ့တနေ့ ခွဲကြရမှာဘဲ။
ဒါက ကိုယ့်တယောက်ထဲဘဲ ဖြစ်နေတာလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး။ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံလုံး ဖြစ်နေကြတာ။
ကိုယ့်တယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး။
ကိုယ်ပိုင်တယ် ကိုယ်ဆိုင်တယ်လို့ သတ်မှတ်ထားတော့ ရုတ်တရက်ခွဲရရင် အတော်ခံစားကြရတယ်။ ဒီတော့ သားသမီး၊ ဇနီး၊ ခင်ပွန်းတွေကို ကိုယ်ပိုင်တယ် ကိုယ်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အထင်အမြင်မှားမှုကို သတိလေးနဲ့ လျော့ချရမယ်။
ကိုယ်မထားခဲ့လဲ သူတိုက ကိုယ့်ကို ထားခဲ့မှာဘဲ။
ဒီသဘာဝကို နားလည်လက်ခံနိုင်ရမယ်။ ကိုယ်တကယ်ပိုင်တာ ကိုယ်တကယ်ဆိုင်တာက ကိုယ်ပြုထားတဲ့ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေပဲဖြစ်တယ်။
ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အဖော်အမွန်အစစ်ဆိုတာ ကိုယ်ပြုထားတဲ့ ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေသာ ဖြစ်တယ်။
သားသမီး၊ ဇနီး၊ ခင်ပွန်းဆိုတာက သုဿန်ဘက်အထိ လိုက်လို့မရဘူး။ ကိုယ်ပြုထားတဲ့ကံတွေကတော့ ကိုယ်သွားရာကို နိဗ္ဗာန်မရမချင်း အရိပ်လို လိုက်ပါနေကြမှာဖြစ်တယ်။
လူဆိုတာ အကြောင်းဆုံလို့ ပေါင်းဆုံရတဲ့အခါမှာ အကောင်းဆုံး ပေါင်းဆုံခဲ့ကြသလို အကြောင်းမဆုံတော့လို့ ခွဲကြရတော့မယ်ဆိုရင်လည်း အကောင်းဆုံးခွဲနိုင်ဖို့လိုတယ်။
ကိုယ်က သားသမီးဇနီးခင်ပွန်းကို စွဲလမ်းတပ်မက်စိတ်နဲ့ သေတယ်ဆိုရင် မကောင်းတဲ့ဘုံဘဝကို လားရောက်ရမယ်။ ကိုယ့်ရဲ့စွဲလန်းတပ်မက်စိတ်က သူတိုကိုကောင်းကျိုးတစုံတရာ ပြုနိုင်သလားဆိုတော့ မပြုနိုင်ဘူး။
ကိုယ့်အတွက် ကောင်းကျိုးပြုသလားဆိုတော့လည်း
မပြုပါဘူး။ နှစ်ဘက်ရှုံး၊ ရှုံးစေတယ်နော်။ ဒါကြောင့် နှစ်ဘက်ရှုံး၊ မရှုံးရအောင် ဒီအချိန်ကစလို့ မိသားစုကို ငါတကယ်မပိုင်ငါတကယ်မဆိုင်ဘူးလို့ နားလည်လက်ခံပါ။
ဒီအခြေအနေက ငါ့တစ်ယောက်ထဲ ကြုံနေရတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုလည်း နားလည်လက်ခံပါ။
မိသားစုကို ချစ်သလို ငါ့ကိုယ်ငါလည်း ချစ်မှတော်မယ်လို့ တွေးပြီး ဒါန သီလဘာဝနာအမှုတို့ကို စွမ်းအားရှိသလောက်ပြုလုပ်အားထုတ်ပါ။
တစ်ချိန်ချိန်တော့ ကိုယ်မခွဲရင် သူတိုက ခွဲခဲ့မှာဘဲနော်။ 🙏🙏🙏
ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်
ဒေါက်တာ အရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ
